خداونــــــدا 

به دل نگیـــــــــر 
اگر گاهی زبانم از شکــــــــرت باز می ایســــتد 
تقصــــــیری ندارد 
قاصــــر است 
کم می آورد در برابر بزرگی اتــــــ 
لکنت می گیرند واژه هایم در برابرــــــت 
در دلـــــم اما همیشهـــــ 
ذکر خیرت جاریست 
تو خود میدانی که عشقت مدتهاست میهمان قلب کوچکــــــم شده 
مهربان خـدای مـــــن،

دوستتــــــــ دارم